Idol
[*แปลเฉพาะกิจ*] [ซึกกี้♥โนกิรุ่น3] 170427 อยากจะพยายามให้ถึงที่สุด( ˙꒳˙ ) ยามาชิตะ มิซึกิ
April 29, 2017
ค่ำคืนที่นอนไม่หลับ
ช่วงเวลาแบบนี้ ปกติจะมานั่งนับแกะค่ะ
แต่เมื่อคืนวาน ภาพสาลี่ที่กำลังกลิ้งทีละลูกๆจากย่านซากะ มันวนเวียนอยู่ในหัว
สาลี่ ค่อยค่อย...
กลิ้ง กลิ้ง......
แม้กระทั่งตอนเช้าที่ลืมตาตื่น สาลี่ที่กำลังกลิ้งก็ยังติดอยู่ในหัวตลอดเลย
บางทีต้นสาลี่มันอาจจะอยู่ที่ข้างในร่างกายของฉันแน่ๆเลยล่ะ
ช่วงเวลา6:30 ที่แสนกังวลใจ。
ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านบล็อคกันนะคะ!
ยามาชิตะ
มิซึกิ ค่ะ( ˙꒳˙ )
ช่วงค่ำของเมื่อวาน เผลอทำมายองเนสรสเผ็ดหกใส่วันพีชชุดโปรด
ส่วนงานวันนี้ไม่ได้ออกไปไหนเลยค่ะ('ω'乂)
เช้านี้ตั้งใจจะตื่นตอน 8 โมงเช้า
แต่กังวลว่าจะไม่ตื่นก็เลยตั้งเวลาไว้ตอน ตี 4 ครึ่ง
กดหยุดนาฬิกาทุก 5 นาที 、กว่าจะออกจากที่นอนก็
6 โมงครึ่ง
อาหารเช้าอยากจะทานไข่ต้มค่ะ แต่พอแกะเปลือกออกเท่านั้นแหล่ะ
ไข่ขาวไหลออกมาหมดเลย
กว่าจะได้ทาน ก็ปาไป 30 นาที(´・∀・`)
(รวมกับเวลาที่ใช้มายองเนสเขียนหน้าไข่ด้วย)
ใช้เวลาเกือบ 2 ชั่วโมง
ยังพอมีเวลาก็เลยรอน้ำในอ่างร้อน อาบน้ำครึ่งตัวไปด้วย แล้วก็เขียนบล็อคไปด้วย
แล้วก็ดันทำมือถือหล่นลงพื้นห้องน้ำ หน้าจอแตก (´・∀・`)
(จากเดิมที่ร้าวอยู่แล้ว)
จนมาถึงที่ทำงาน ทาเล็บเพื่อการถ่ายทำมาด้วย
แต่ระหว่างนั้นก็ถูกพี่ๆช่างแต่งหน้าจับตัวเอาไว้ เอาเครื่องนวดหน้ามานวด
เจ็บไปหมดเลย(´・∀・`)
แล้วก็ ชีสแฮมเบิร์กที่เป็นข้าวกล่องกลางวัน อร่อยที่สุดเลยยย
คิดว่าวันนี้เป็นวันที่โชคดีค่ะ ใช้ชีวิตไปอย่างเรียบง่าย(*''*)
ช่วงนี้ถูกถามมาบ่อยมากเลยว่าจะเขียนบล็อกเมื่อไหร่
จบจากการฝึกซ้อม ก็เข้าไปที่ที่นอนได้ประมาณ1ชั่วโมง
、เพราะฉะนั้นทุกๆวันก็เลยเขียนบล็อกได้แค่ทีละนิดเองค่ะ!
วันที่สามารถเขียนเรื่องราวได้ ก็เขียนได้ประมาณ
2 ชั่วโมง 、ส่วนวันที่นึกไม่ออก
ทำได้แค่5นาที ก็ปามือถือไปเลยค่ะ แล้วทำหน้าแบบ
อ๊ากกก (>'A`)>
เป็นคนที่ชอบอ่านตัวหนังสือ แต่เรื่องการเขียนนี่ไม่ถนัดเลยค่ะ
แต่ว่า 12 วันที่ผ่านมานี้ ไม่ได้เขียนบล็อกมาเลย、อยากจะเขียนบล็อกให้ทุกๆคนที่เข้ามาอ่านได้สนุกสนานนะคะ
ก็เลยได้พยายามไปเช็คดูบล็อกของพี่ๆไอดอลคนอื่นมาด้วย และแน่นอนค่ะว่าเป็นบล็อกของรุ่นพี่โนกิด้วย◎
และนี่ก็เลยเป็นรายงานสิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงที่ผ่านมาค่ะι(`・-・´)/
ช่วงนี้ตั้งแต่ตอนเช้าจนถึงตอนเย็นก็อยู่แต่ที่ห้องซ้อม
เลยไม่ได้ออกไปเดินเล่นที่ไหนเลย
ทุกๆคืนก็เลยต้องฝึกกล้ามเนื้อค่ะ└(
'ω')┘
มีนิสัยที่เผลอวาดรูปหน้าคนด้วยปากกาเมจิกตามแวร๊ปที่ปิดจาน
หรือตามฝาขวดน้ำในห้อง
เมื่อตอนกลางดึกนอนไม่หลับ ลืมตาตื่นขึ้นมา
ก็เลยวาดรูปหน้าลงบนโฟมที่อยู่ในกล่องลัง(โฟมที่เป็นก้อนกลมๆ)
ตอนเช้าพอลืมตาตื่นขึ้นมามีรูปหน้าคน ที่สีหน้าแตกต่างกันตั้ง 30 อัน
วางเรียงอยู่、ตกใจมาก(
゚д゚)
ปกติเวลานอนฉันจะเผลอนอนทั้งๆที่ตาและปากยังเปิดอยู่ค่ะ
ด้วยสภาพอากาศอุ่นๆในรถไฟ ก็เลยเคลิ้มหลับ、กว่าจะรู้ตัวก็เข้าสู่ภวังค์(หลับ)......
และพอตื่นขึ้นมาถูกคนที่นั่งอยู่ข้างหน้าจ้องบ่อยมากเลย
เดี๋ยวนี้ก็เลยพกที่ปิดปากไปด้วยค่ะ◎
แต่ว่าตอนนั้นพี่สาวที่นั่งอยู่ข้างๆช่วยปิดขาให้ทันที
แล้วก็มีเสียงปริศนาดัง
“โฮ๊ะ” ของใครคนนึงดังออกมา(*ノдノ)
ช่วงนี้ ทุกครั้งที่ซ้อมจะซ้อมติดๆกัน
ตั้งแต่เช้าจนถึงเย็นจะอยู่กับเมมเบอร์ตลอดเลยค่ะ
เพราะว่าทุกคนเหนื่อยกันมากๆ ก็เลยจะมีเกิดเหตุการณ์ต่างๆขึ้นทุกวัน( ˙0˙)
ในหนึ่งวันจะมีเมมเบอร์ที่ร้องไห้อย่างน้อยหนึ่งคนค่ะ
มีรูปเพื่อนๆรุ่น3เยอะมาก จะส่งให้ดูนะ|'ω')ノ⌒
คู่นักเรียนมัธยมต้น(・ω・`)
เด็กสองคนที่ถูกเปรียบเทียบนิสัยเป็นพิเศษ◎
ได้ยินเสียงหัวเราะไปจนถึงข้างๆห้องเลย、
ได้รับการรายงานมาว่า "วันนี้นอนไปด้วย
และก็อาบน้ำไปด้วย ตั้ง2 ชั่วโมงแหน่ะ" ของลูกสาวร้านขายขนมที่กำลังโอ้อวดในขณะที่กินคุกกี้ของห้องแต่งตัวไปจนหมด
、เป็น Indoor Girl ของเด็กโอกินาว่าที่ไม่ถนัดในการออกไปพบแสงแดดค่ะ
เด็ก3คนที่มองโลกในแง่ดี(・ω・`)
ดูเหมือนว่าช่วงนี้จะติดใจกับโดนัท
เอากล่องโดนัทกับช็อคโกแลตมากินที่นี่ด้วย
กลางดึกพอกำลังดูทีวี เด็นจังก็จะเริ่มเต้นแบบเพี้ยนๆและทำท่ายิงไปที่หัวใจพร้อมกับพูดว่า "โจมตีเป้าหมาย♡" และก็หัวเราะอย่างเต็มที่เลย (ฉันก็เต้นด้วย)
มุไค ฮาซุกิ เด็กที่เกลียดเนื้อ
กำลังมองดูกุ้งที่ไม่ชอบที่ใส่อยู่ในสลัด
แสดงท่าทีที่เคร่งเครียดมาตั้งแต่เช้าแล้ว◎
(รูปข้างล่างกำลังระงับสีหน้าอยู่น่ะ)

ทามะมินกลิ้งนอนบนเตียงที่ใช้สำหรับการถ่ายทำ พร้อมกับถามฉันว่า “เตียงอันนี้มันสกปรกสินะ?” ฉันก็ตอบไปว่า “มันสกปรกไม่ใช่หรอ?” 3วิ
จากหน้าที่กำลังยิ้มๆก็เปลี่ยนเป็นหน้าที่จริงจังพร้อมกับถามว่า “อะไรนะ?”
พูดแบบนั้นน น่ารัก◎
ทามะมินที่ปกติจะเป็นพี่สาวที่คูลบิ้วตี้◎
อายะตี้ที่แสนใจดี ใส่ไส้กรอกกับขนมจีบมาในข้าวกล่องของฉัน และถามทุกคนว่าจะกินมั้ย
สปีดในการกินช่างช้ามาก น่ารักกก◎
โยดะที่ให้เมมเบอร์กินอาหารที่เหลือ "ที่เหลือ ใครก็ได้กินมันที~" เป็นโดนัทและข้าวปั้นที่โยดะกินไปแค่ครึ่งนึง
ชี่จังและมี่จัง、พวกเราเรียกกันว่า
“ยามะชี่คุโบะชี่”
เมื่อกี๊ถูกจับขาอ่อนด้วย(
˙0˙)
มี่จังบอกว่าสนุกก็เลยจับเล่นๆล่ะ(ใจดี)
ถึงโมะมปปิจะพูดว่า “มี่จังตลก” แต่โมะมปปิก็ทั้งตลกและก็โกรธด้วย
ตอนนี้โมะมปปิขาชา ขยับไปไหนไม่ได้แล้ว
ถึงจะไม่ได้พูดอะไร แต่ก็ถูกจับเข้าที่หน้าด้วย\(
・ω・)/
พวกเราทั้ง 12 คน
ที่อาจจะไม่ได้มาเจอกันถ้าไม่ได้มาออดิชั่นรุ่น 3 ด้วยกัน
ทุกคนก็มีเรื่องที่ยากลำบาก แต่พวกเราจะพยายามกันต่อไป
สิ่งที่แสนสาหัสมีอยู่มากมาย แต่ว่าถ้าเป็นพวกเราทั้ง 12 คนนี้
เราจะก้าวผ่านมันไปได้อย่างแน่นอน
อาจจะยังมีกำแพงที่ไม่สามารถก้าวผ่านไปได้ พวกเรารู้กันดี
แต่ว่าพวกเราก็อยากจะลองผิดลองถูกด้วยสัญชาตยานของเราเอง
ตั้งแต่ก่อตั้งกรุ๊ปมาก็เป็นเวลา 5 ปี พวกเราก็ได้เข้ามาเป็นส่วนหนึ่งของที่นี่
เพราะเพิ่งจะได้เข้ามา
ทำให้อาจจะยังไม่ชิน แต่พวกเราจะไม่ยอมแพ้
จะมองไปแค่ข้างบน(ข้างหน้า)เท่านั้น
อยากจะให้แฟนๆทุกคนได้เห็นความสามารถของพวกเรารุ่น3
พวกเราจะพยายามด้วยกันทั้ง 12 คนค่ะ (*´꒳`*)
ต่อไปจะตอบคำถามนะ(っ'ヮ')╮ -
・มีมังงะหรืออนิเมะที่ชื่นชอบบ้างมั้ย?
ปกติไม่ค่อยได้อ่านมังงะเลยค่ะ......
ขอโทษทีนะ(´;ω;`)
ส่วนอนิเมะ ได้ดูกินทามะบ่อยอยู่เหมือนกันค่ะ◎
แล้วก็ Kabaneri of the Iron Fortress ก็ชอบด้วยล่ะน้า
แต่ถ้ามีเรื่องที่จะแนะนำ ช่วยบอกกันด้วยนะคะ(ㅅ˙³˙)
・ถ้าเป็นวันสุดท้ายของชีวิต อยากจะกินอะไร?
ซอร์ฟครีม!
อยากจะกินซอร์ฟครีม 3 มื้อต่อวันเลยค่ะ
อยากจะเดินแล้วเอาใส่ไว้ในกล่องข้าวด้วย
อยากจะอยู่บ้านที่มีซอร์ฟครีมออกมาจากก๊อกน้ำด้วย
อยากจะเดินข้างนอกแล้วมีซอร์ฟครีมม้วนอยู่ที่หัวด้วย(?)
・มีความทรงจำช่วงที่สอบเข้าบ้างมั้ย?
ช่วงที่กำลังพักกลางวัน มีไอน้ำออกมาจากกล่องข้าวของเด็กที่นั่งอยู่ที่ข้างหน้าด้วยล่ะ、ช่วงที่กำลังสอบก็สงสัยกับเรื่องนั้นอยู่ว่ามันคืออะไร ก็เลยไม่มีสมาธิ(ที่จะสอบ)เลยค่ะ
ตอนที่กำลังจะกลับบ้าน เลยรวบรวมความกล้าไปถามดู สรุปว่าสิ่งที่อยู่ข้างในเป็นโอเด้งค่ะ(*´・ω・*)
・ซอสของข้าวห่อไข่ ชอบซอสอะไรมากที่สุด?
ชอบซอสเดมิกลาสค่ะ(*´˘`*)
แต่ว่าตอนที่ตัวเองทำจะเป็นซอสมะเขือเทศ◎
แล้วก็ใส่ชีสเข้าไปในไข่ด้วยนะคะ♡
แต่ว่าข้าวห่อไข่ของคุณแม่อร่อยที่สุดแล้ว(・-・*)
・ที่ที่อยากจะไป?
อยากจะไปที่ที่ไม่พบเจอใครเลยค่ะ
จะเอาที่นอน ทีวี โคล่า แล้วก็มันฝรั่งทอดไปด้วย、อยากจะใช้ชีวิตแบบหลบซ่อนอ่ะ(´ω`)
จะอ้วนมั้ยน้าา แต่ไม่ได้เจอใครนี่นา ก็อยากจะใช้ชีวิตแบบนั้นค่ะ
・ถั่วแดงกวนแบบบดหยาบๆ?หรือถั่วแดงกวนแบบบดละเอียด?
ชอบถั่วแดงกวนแบบบดละเอียดค่ะ(
' ' )♡
มันสุดยอดเลยล่ะ~
รู้สึกอยากจะกินไทยากิแบบเสร็จใหม่ๆเลยค่ะ(
‐ω‐)b
ปกติถ้าไม่นับครั้งก่อนหน้านั้น ก็ไม่เคยได้ตอบคำถามในบล็อกเลยค่ะ แต่ว่าตั้งแต่วันนี้จะลองตอบคำถามในนี้ดูนะ( 'ω')ノ
แล้วเจอกันครั้งต่อไป~ヾ(・ω・`)
เมื่อวันก่อนได้ไปดูอันเดอร์ไลฟ์มาด้วยค่ะ
ทั้งสายตา สีหน้า เสียงร้อง และการเต้นของรุ่นพี่
การกระทำทั้งหมดนั้น สุดยอดจริงๆ
เป็นสเตจที่เปล่งประกาย และเท่มากๆเลยค่ะ
พวกเราก็อยากจะทำให้ได้แบบนั้นบ้าง
พวกเราจะตั้งใจฝึกซ้อมด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นค่ะ
แต่ว่าโลกที่เราใฝ่ฝัน มันยังคงไกลอยู่
ในขณะเดียวกันก็รู้สึกดีใจที่ได้เข้ามาในโนกิซากะ46ค่ะ
พวกเราจะพยายามอย่างจริงจังเพื่อมุ่งสู่การแสดงไลฟ์ และจะไม่ทำให้ชื่อของโนกิซากะต้องขายหน้าอย่างแน่นอนค่ะ!
「Nama no Idol ga suki」 ครบ 4 ปี
ขอแสดงความยินดีด้วยนะคะ!!
แล้วก็ งานจับมือเดี่ยวเมื่อวันที่ 23 เดือนเมษายน ขอขอบคุณมากเลยนะคะ(◦︎˙-˙◦︎)ノ
พอได้เห็นรอยยิ้มของแฟนๆทุกคน
ก็ทำให้ลืมความเหนื่อยจากการฝึกซ้อมในแต่ละวันไปเลยล่ะ(*´ω`*)
ทั้งที่บุ 3 และ บุ 5 ได้ใส่ชุดวันพีชสีเทาด้วย♪
ส่วนบุ 4 ทำผมทวินเทล แล้วก็ใส่ชุดนอนที่เปื้อนพุดดิ้งค่ะ (´・_・`)
ไม่ได้ตั้งใจนะ(´・_・`)
เพิ่งจะมารู้ตัวก็ตอนที่ทุกคนบอกนั่นแหล่ะ(´・_・`)
สต๊าฟซังก็เอาผ้ามาคลุมทับให้(´>∀<`)ゝ
สำหรับดอกไม้ที่แสนวิเศษในครั้งนี้ ขอขอบคุณมากๆเลยนะคะ !!!
พอได้เห็นดอกไม้ ทำให้มีความสุขจริงๆเลยน้า
ได้ถ่ายรูปพร้อมกับยิ้มไปด้วยล่ะ!!
การที่ได้มาเจอกับทุกๆคน ฉันมีความสุขจริงๆค่ะ
วันมะรืนนี้、วันที่ 29 เมษายน จะรออยู่ที่งานจับมือเดี่ยวที่ PACIFICO YOKOHAMA นะคะ!!
ส่วนเรื่องเสื้อผ้า กำลังคิดอยู่ค่ะ......
รักษาสุขภาพกันด้วยนะ~(*˙˘˙*)
รออยู่น้า~ヾ(*・ω・*)ノ
ภาพหมู่รุ่น3 กับภาพที่งานจับมือค่ะ( ˙-˙ )
วันนี้ก็พอแค่นี้ล่ะ\('ω')/
ส่วนพรุ่งนี้เป็นบล็อกของอายะตี้ー(*´^`)
อายะตี้จะชอบกินอาหารพวกคาร์โบไฮเดรต
เป็นภาพลักษณ์ที่ชอบกินขนม Kaki Pi
กินแล้วก็ไม่อ้วนด้วยนะ อิจฉาจังเลยค่ะ(·д·)
ไม่ชอบวันที่แดดแรงๆเลย~
แต่ก็หยุดมันไม่ได้~
ชอบวันที่อากาศแจ่มใสที่สุดเลยนะ~
บ๊ายบาย
คมบังวากะสึกิ
ได้ไปฝึกฉากบู๊ของละครเวทีอาสะฮินากุมา แต่ว่าไม่ใช่นากินาตะ(ง้าวญี่ปุ่น)ค่ะ
อ่าา มันแย่มาก ฉันกำลังพยายามดื่มน้ำ 1 ลิตรในหลายๆชั่วโมงอยู่
เป็นแต่ละวันที่ใช้เวลาไปอย่างมีขีดจำกัด
เป็นแต่ละวันที่ใช้เวลาไปอย่างมีขีดจำกัด
ดูเหมือนว่าซาคุมะ คาซุยูกิซังจะรู้เรื่องหัวข้อบล็อคที่ฉันเขียนไปเมื่อวันที่ 2 มีนาคมค่ะ
ก็เลยได้รับ DVD มาด้วย!!!
ดีใจ(*゚ー゚) ที่จริงแล้วเมื่อตอนที่กำลังฝึกละครเวทีอินุยาฉะ
คาโกเมะจังได้ออกมาจากบ่อน้ำ และก็ได้เข้าไปในบ่อน้ำด้วย...
เพราะบ่อน้ำคือกุญแจสำคัญ ก็เลยได้ขอยืมมุกของซาคุมะซังมาค่ะ♪!
เพราะบ่อน้ำคือกุญแจสำคัญ ก็เลยได้ขอยืมมุกของซาคุมะซังมาค่ะ♪!
อ่า、อาจจะไม่เกี่ยวอะไรกันเลย แต่เมื่อเร็วๆนี้
ได้อ่านบทสัมภาษณ์ของHYDEซัง จากนิตยสาร bijinhyakka...
ที่บอกว่า"ให้ความสำคัญกับแฟนๆให้มาก"
อย่างที่บอกไว้ รู้สึกประทับใจกับคำพูดนั้นจริงๆค่ะ
.
อย่างที่บอกไว้ รู้สึกประทับใจกับคำพูดนั้นจริงๆค่ะ
.
ตราบใดที่ยังมีแฟนๆ、
ฉันก็อยากจะพยายามต่อไป
และสำหรับคนคนนี้ อยากจะเป็นคนที่ดูดีให้มากขึ้น
อยากจะส่งสิ่งใหม่ๆ ไปให้ถึงแฟนๆทุกคน
ทุกๆวัน รู้สึกขอบคุณจริงๆ
.
.
วากะสึกินั้น
อยากจะเป็นคนที่เท่?
หรืออยากจะเป็นคนที่น่ารัก?
อาจจะหาว่ามากไป แต่ว่าทั้งความเท่ และความน่ารัก
ฉันก็อยากจะเป็นทั้งสองอย่างนั้นล่ะ
.
.
เป้าหมายสำหรับปีนี้ ก็คงเป็นเรื่องนี้รึเปล่านะ
.
.
ทำไมถึงแตกต่างไปจากเดิมนะ
ได้ไปถ่าย Center Gravure ของนิตยสาร Young Jump
วางขายวันที่ 27 เดือนเมษายนค่ะ!!
วางขายวันที่ 27 เดือนเมษายนค่ะ!!
มีความสุขที่ ไฮเสะ?คาเนกิคุง?
เรียงอยู่(ที่หน้าปกนิตยสาร)ด้วยล่ะ
ห่างหายจากการถ่ายกราเวียร์ไปนาน ช่วยกรุณาดูกันด้วยนะคะ!!
ดีใจที่สุด Tokyo Ghoul เล่มที่ 10、อาม่อนซัง!!!!ฮ่า
ห่างหายจากการถ่ายกราเวียร์ไปนาน ช่วยกรุณาดูกันด้วยนะคะ!!
ดีใจที่สุด Tokyo Ghoul เล่มที่ 10、อาม่อนซัง!!!!ฮ่า
การเปลี่ยนแปลงของฤดูกาล ทำให้โกโก้ร้อนเปลี่ยนเป็นโกโก้เย็น!ส่วนรูปนี้เป็นโกโก้ร้อนค่ะ!
ช่วงนี้ หมู่นี้。
เป็นช่วงเวลาที่มีเรื่องราวต่างๆที่วุ่นวาย
ฉันได้เตือนกับตัวเอง
ว่าจะพยายามให้สุดๆเลยล่ะー
ถ้าหยุด มันก็จะจบ、ถ้าหยุด เราก็จะแพ้。
ก็มีแต่ต้องทำหน้าที่ของตัวเอง
สิ่งมากมายที่มีเข้ามา
จริงๆแล้วฉันอยากจะขอบคุณสิ่งเหล่านั้น、
และห้ามลืมมันเด็ดขาดเลยนะ
น่าจะเป็นวิธีที่ได้ผลกับตัวฉันเอง
จะต้องทำเพื่อข้ามผ่านตัวฉันเองให้ได้
แต่ว่า、จริงๆแล้วน่ะ、
มันก็..
เอาล่ะ、วันนี้จะสู้ๆ!!!
รู้สึกขำนิดหน่อยกับคำพูดแบบนั้นของเมมเบอร์ค่ะ รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งเลย
การแสดงครั้งสุดท้ายของละครเวทีอินุยาฉะ ได้เสร็จสิ้นลงแล้ว
รู้สึกแปลกๆจริงๆ ผ่านไปเร็วจังเลยนะ
เป็นละครเวทีที่ยากเอาเรื่องเลยล่ะ
และครั้งนี้ก็ทำให้ได้คิดอีกครั้งว่าละครเวที 2.5 มิติ
เป็นอะไรที่ลึกซึ้งมาก
นิยายต้นฉบับ หรือแบบดั้งเดิมแน่นอนว่าดีกว่า
แต่จริงๆความถูกต้องมันก็แตกต่างกันไปในแต่ละรูปแบบ、
ไม่มีแบบไหนที่ผิด ทำให้การที่จะมาเผชิญหน้ากับรูปแบบที่ไม่ชัดเจนมันยากเอามากๆ แต่ว่ากำลังใจที่ได้รับต่อๆกันมาจากแฟนๆทุกคนนั้นเยอะมากเลยล่ะ
เพราะว่าละครเวที 2.5มิติเคยทำเป็นอนิเมะหรือภาพยนต์มาก่อนแล้ว、
ก็เลยมีความถูกต้องเป็นพื้นฐานอยู่แล้ว คิดว่าส่วนหลักของละครเวทีอันนี้คือเป็นสิ่งบันเทิงที่นำกลับมาทำใหม่
แต่ว่าจริงๆแล้วมันไม่ใช่แบบนั้น...
เพราะว่าต้องนึกถึงความรู้สึกในใจของตัวละครที่ไม่ได้เขียนเอาไว้、และจะต้องคิดว่าบทนั้นเป็นตัวเองจริงๆ ทั้งที่ความเป็นจริงนั้นเป็นไปไม่ได้เลย..ยาก คิด คิด และก็ค้นหาความรู้สึกของตัวละครนั้น..นำมาเปรียบเทียบกับความรู้สึกของตัวเอง、และถ่ายทอดตัวละครนั้นออกไป...เพราะฉะนั้นที่ละครเวทีเรื่องนี้ หากไม่จริงจังจังกับมันจะไม่สามารถทำได้เลยล่ะ
ในฐานะละครเวที 2.5 มิติ ฉันคิดว่าเป็นละครเวทีที่สร้างผลงานความสนุกสนานให้กับแฟนๆทุกคน
งานอดิเรกของฉันคือชมละคร
แน่นอนว่าได้ดูละครเวที 2.5 มิติมาเยอะมากๆ...
แต่ว่า ความรู้สึกตอนที่ได้แสดง
มันพิเศษออกไปในอีกรูปแบบนึงเลยล่ะนะ
เรื่องราวต่างๆที่ผู้กำกับ และนักแสดงทุกคนที่ร่วมแสดงด้วยกันได้บอกได้สอนมา
ได้รับมามากมายจริงๆค่ะ
เป็นบริษัทที่ครึกครื้นจริงๆ
แรงสนับสนุนจากคนรอบข้าง
ทำให้จบลงด้วยดี、
ขอบคุณเท่าไหร่ก็คงไม่พอจริงๆ!!
อื่มมー!!อยากจะพัฒนาให้มากขึ้นมากขึ้นจังเลยนะ!!
เป็นละครเวทีที่
พลัง กำลัง ความรวดเร็ว และ ความประทับใจเต็มเปี่ยมเลยค่ะ。
ถ้ากลับไปยุคเซ็งโกะกุได้อีกก็คงจะดีนะ
ทำได้รึเปล่า?หุหุ
วากะสึกิยูมิที่รับบทเป็นตัวละครฮิคุราชิ คาโกเมะ
ตั้งแต่พรุ่งนี้จะมีชีวิตที่ขยันอีกครั้ง
ทั้งความรัก พละกำลัง ความใสซื่อ ความแข็งแกร่งและความร่าเริงของคาโกเมะ
และในฐานะที่ได้แสดงเป็นคาโกเมะ สนุกมากๆเลยค่ะ
เอาล่ะ
ก็ได้หวนคิดถึงสิ่งต่างๆที่ได้ทำมา ไปแล้ว
และตอนนี้การฝึกฝนของการแสดงเรื่อง อาสะฮินากุ กำลังจะเริ่มต้นขึ้น
จะพยายามนะ ขอให้ก้าวผ่านสิ่งใหม่ๆ
ไปได้ด้วยดีอีกครั้งนึงนะ
ps.
จุนนะที่เป็นคิเคียว คนที่หัวใจสั่นไหว
ดีใจจริงๆที่เราได้มาแสดงละครด้วยกันนะ...
จุนนะน่ะ ข้างในลึกๆแล้วเป็นนักแสดงหญิงที่สุดยอดเลย
เพราะว่าได้รับบทบาทที่เกี่ยวข้องกัน
เวลาที่ละครเวทีแห่งนี้เสร็จสิ้นลง รู้สึกเหงาขึ้นมาเลย